Szlifowanie jest powszechnie stosowane jako końcowy proces obróbki przedmiotu obrabianego, a jego zadaniem jest zapewnienie, że części produktu spełniają wymagania dotyczące dokładności i jakości powierzchni na rysunkach.Chropowatość powierzchni szlifowania jest ściśle związana z precyzją części, a pewna precyzja powinna mieć odpowiednią chropowatość powierzchni.Ogólnie rzecz biorąc, aby skutecznie kontrolować rozmiar, wartość chropowatości Ra nie powinna przekraczać jednej ósmej tolerancji wymiarowej.Wpływ chropowatości powierzchni szlifowania na wydajność części jest następujący: im mniejsza wartość chropowatości powierzchni, tym lepsza część. Lepsza odporność na zużycie, odporność na korozję i odporność na zmęczenie.Przeciwnie jest odwrotnie.
Dlatego w procesie szlifowania należy zwrócić uwagę na zmniejszenie chropowatości powierzchni.Wśród głównych czynników technologicznych wpływających na chropowatość powierzchni procesu szlifowania, istotny wpływ ma na nią wielkość cząstek ściernicy.Im drobniejszy rozmiar cząstek ściernicy, im więcej cząstek ściernych bierze udział w jednoczesnym szlifowaniu, tym mniejsza chropowatość powierzchni szlifowania.
Szlifowanie formy
Szlifowanie kształtowe wiąże się z dwoma problemami: jednym jest jakość ściernicy, głównie dlatego, że ściernica musi charakteryzować się dobrym samoostrzeniem i jednocześnie zachowaniem kształtu, a oba często są ze sobą sprzeczne.Drugim jest technologia obciągania ściernic, czyli sprawnego i ekonomicznego uzyskania wymaganego profilu i ostrości ściernicy.
Podsumowując, przy szlifowaniu różnych materiałów i warunków procesu rozsądny dobór ściernic może zmniejszyć precyzję powierzchni szlifowania, poprawić jakość powierzchni szlifowania, podwoić wydajność szlifowania i uzyskać niski koszt obróbki.Efekt ściernicy jest długi, częstotliwość obciągania jest niska, szybkość usuwania metalu jest wysoka, siła szlifowania jest mała, a efekt chłodzenia jest dobry.
Czas publikacji: 4 maja 2023 r